Page 1 sur 1

Le Credo en sarde

Publié : dim. 11 sept. 2011 23:08
par Claude le Liseur
En hommage aux paroisses orthodoxes qui ont connu une véritable floraison sur cette île dans les années 1980 et qui utilisaient dans une certaine mesure le sarde comme langue liturgique. On appréciera la proximité de cette langue avec le latin.

Credo ind unu Deus solu, Babbu onnipotente, creadore de su chelu e de sa terra, de tottu sas cosas chi si bident e de sas chi non si bident.

Credo ind unu solu Segnore, Zesu Cristu, Fizu unigénidu de Deus, náschidu dae su Babbu innantis de tottu sos ségulos: Deus dae Deus, Lughe dae Lughe, Deus beru dae Deus beru, generadu, non creadu, de sa mattessi sustantzia de su Babbu; pro mediu de Issu tottus sas cosas sunt istadas creadas. Pro nois ómines e pro sa sarvesa nostra est caladu dae su chelu e pro obera de s'Ispiridu Santu at leadu carre in su sinu de sa vírghine Maria e s'est fattu ómine. Est istadu postu in sa rughe pro nois sutta Pontziu Pilatu, est mortu e est istadu interradu. A sas tres dies est torradu a bida, cunforma sas Iscritturas, cch' est artziadu a su chelu, est séttidu a sa destra de su Babbu. E dae novu at a benner, in sa gloria, pro zudigare sos bivos ei sos mortos, ei su rennu suo no at a tenner fine.

Credo in s'Ispiridu Santu, chi est Segnore e dat sa bida e protzedet dae su Babbu. Cun su Babbu e cun su Fizu est adoradu e glorificadu e at faeddadu pro mediu de sos profetas.

Credo a sa Cresia, una, santa, cattoliga e apostoliga.

Professo unu battísimu solu pro su perdonu de sos peccados.

Aisetto sa resurretzione de sos mortos ei sa bida de su mundu chi at a bènnere.


Source: Massimo Pittau, Grammatico del sardo illustre, Carlo Delfino editore, Sassari 2005, p. 149; comme le texte de Pittau donne la version papaline avec l'insertion du Filioque (en sarde: "e dae su Fizu"), nous avons corrigé le texte de Pittau pour rester fidèle au Credo évangélique et apostolique conservé fidèlement par l'Eglise orthodoxe.